ادویه کاجون (کیجون)

فلفل گیاهی است بالارونده و دارای ریشه‌های ساقه خیز و کوتاه که میوه آن ادویه‌ای است با طعم تند و سوزنده. گیاهی دارویی – خوراکی و دارای طعمی تند.

فلفل از بوته‌ای باریک و بلند و در رنگ‌های متنوعی چون سبز، قرمز، زرد، و نارنجی به دست می‌آید و برای خوش طعم کردن غذا از آن استفاده می‌شود. دانه فلفل پس از خشک و ساییده شدن در رنگ‌های سیاه، سفید و سرخ عرضه می‌شود.

فلفل در هندوستان از دیر باز به عنوان ادویه مورد استفاده بود. تا اواخر قرون وسطی فلفل از هندوستان به اروپا و سایر نقاط جهان تجارت می‌شد. به خاطر ارزش این گونه ادویه‌ها بود که اروپایی‌ها در پی یافتن راه جدیدی به هندوستان بودند. با کشف قاره آمریکا نوع جدیدی از فلفل بومی قاره آمریکا کشف شد.
در یونان باستان از فلفل نه تنها به‌عنوان ادویه بلکه به عنوان پول و هدیه استفاده می‌شد. در قرون وسطی، سرمایه یک فرد براساس مقدار فلفل سیاه ذخیره شده وی سنجیده می‌شد. فلفل سیاه علاوه بر طعم دادن به غذا، طعم کهنگی غذا را نیز می‌گیرد.

فلفل سفید برای جلوگیری از زخم معده:

خواص آنتی اکسیدانی و همچنین قدرت بهبود سیستم گوارش کاپسایسین، فلفل سفید را به یک راهکار کامل برای جلوگیری از زخم معده تبدیل کرده است. زخم ها بیشتر توسط باکتری در معده و روده ها ایجاد می شوند. مصرف فلفل سفید می تواند باکتری ها را از بین برده و اسیدی بودن معده را تثبیت کند و از مشکلات گوارشی دیگر ما را حفظ کند.

فلفل سفید برای تثبیت سلامت دندان:

بعضی افراد از فلفل سفید به عنوان درمان جایگزین برای دندان درد استفاده می کنند که عمدتا به منظور تسکین درد استفاده می شود. نه تنها برای دندان درد، بلکه فلفل سفید جهت جلوگیری از پوسیدگی دندان نیز استفاده می شود.